9 juni

Hornillos del Camino naar Castrojeriz - 20,8 km

Vanmorgen om 6 uur opgestaan, ontbijt was prima verzorgd alles vers. Daarna om 6.45 vertrokken. Het was een rustig begin, maar dat veranderde weer snel. Het werd weer klimmen maar de natuur was prachtig zo in de ochtend. Het was 8,5 km lang, halverwege zat ik uit te rusten, kwam Markus aan. Hij was helemaal in tranen, dat is vreemd zo'n grote vent zien huilen. Ik heb hem getroost, maar hij wist niet hoe het kwam. Ik zeg dan moet het zo zijn. Na wat troostende woorden ging hij weer verder. Ik ook weer verder. Eindelijk kwam ik in een dorp aan Hontanas. De 1e bar ging ik heen en daar zat Markus ook. Het ging alweer wat beter, ik was toch bezorgd, je blijft toch een moeder. Lekker wat gegeten en gedronken en uitgerust en daar ging ik weer. De volgende beklimming kwam eraan en het werd alweer warmer en het was pas 10.00 uur. Dit was een kleine etappe naar San Anton. Weer terras uit de zon en weer Markus. Hij voelt zich goed zegt hij. Nu door naar onze eindbestemming, Castrojerez. Ik heb de 2e herberg genomen, vrij nieuw en aardige mensen. Zij komt uit Korea dus er zitten veel Aziaten. Vanavond een Koreaanse maaltijd. Markus niet meer gezien, het is zo'n lang dorp en het is 27 graden, dus ik ga niet zoeken. Ik wilde morgen met de bus verder, maar dat kan pas om 17.30 en dat is erg laat, dan is er geen slaapplaats meer. Ik was het zat die hitte, maar nu moet ik wel. Dus nog vroeger vertrekken. Ik heb trouwens 1 blaar, dus even behandelen.