15 juni

15 juni 2017 - Foncebadón, Spanje

Santa Catalina de Somoza naar Foncebadon - 21,3 km

Vanmorgen weer om 6 uur gestart, het is dan zo rustig buiten. Ik was de 1e die wegging en het heeft 1 1/2 uur geduurd voordat iemand mij voorbij kwam. Het begin was 4,2 km tot een klein plaatsje maar daar was niets open. Als ontbijt heb ik onderweg mijn banaan en een cakeje gegeten, uit bed een yoghurt genomen, dit had ik al gisteravond in de herberg gekocht. Het is heel raar je hoort iedere dag de koekoek dan wordt er  bij ons regen voorspeld, maar hier is het alleen maar warm als je de koekoek hoort.  Nog eens 7,2 km lopen onderweg was het af en toe een raar pad. Ik werd ingehaald door 3 Spanjaarden uit de herberg van gisteren. Leuke mannen met handen en voeten praten is ook leuk. Want Spaans is moeilijk al begrijp ik wel veel en je leert iedere dag nieuwe woorden. In Rabanal del Camino kopje thee en koek gekocht. Daar zaten de Spanjaarden ook weer. Toen begon het echte werk, het ging direct omhoog. Het pad was vol met grote stenen en dat loopt niet makkelijk. Ik ben zo blij met mijn stokken, anders had ik dit niet allemaal gered. Opeens was er een rustplaats en daar stond de auto van de Guardia Civil. Aardige agent ik heb gevraagd of hij een foto van mij wilde maken en dat deed hij. Maar deze staat op mijn camera, dus die kan ik niet laten zien. Toen begon de echte beklimming naar 1439 m, dat was best moeilijk ik heb een paar foto's van het pad gemaakt die ga ik nog sturen. Boven gekomen ligt daar mijn eindpunt voor vandaag het is dan 11.15. Ik heb er toch alweer 5 uur wandelen opzitten. Ik ga op het terras zitten en daar komt het Japanse vrouwtje aanlopen. Ik begreep er niets van want zij was om 5 uur vertrokken. Bleek dat zij haar camera was vergeten in de herberg, daar kwam ze na 2 uur achter, zij heeft gelift terug naar de herberg en moest toen voor de 2e keer de tocht maken. Even met haar gepraat maar toen ging zij verder. Ik blijf in deze plaats, het is weer 34 gr ik zit nu in een bijna nieuwe herberg. In mijn boekje stond dat in dit dorp bijna niets was, maar er zijn heel veel nieuwe herbergen gebouwd, dus het gaat met dit dorp. Heel veel dorpen leven van de camino, anders is er niets beleven. Ik heb nu goede wifi dus even mijn verslag voor jullie gemaakt. Morgen ga ik naar het Cruz de Ferro. Maar daarover morgen meer. Ik heb onderweg gezien dat het nog 238 km naar Santiago is. Dus dat ga ik redden.

IMG_6153

IMG_6157

Foto’s

5 Reacties

  1. Anke:
    15 juni 2017
    Hoi Symone, geniet zo van je verhaal en vanaf morgen komt het voor ons bekend voor. Daar zijn wij 5 jaar geleden begonnen en in Fonsebadon geslapen. Gisteren avond waren we in Alkmaar bij café St. Jacques heel gezellig allemaal wandelaars bij elkaar die op weg gaan of net thuis komen. Is straks ook wat voor jou als je thuis bent in september. Maar eerst genieten van je mooie avontuur.
    Buen Camino.
  2. Tony:
    15 juni 2017
    Wow Mam, wat knap dat je dit allemaal doet zeg. Wat een paden met al die stenen en elke keer maar weer die beklimming in die hitte.

    Wat zul je ongelooflijk trots zijn op jezelf (en wij op jou) straks in Santiago! Nog "maar" 238 km. Bikkel! Hoop dat je nog een prachtige tijd hebt daar op de Camino!

    En je weet wat ze zeggen he: EL CAMINO DE SANTIAGO, MUCHO MÁS QUE UN VIAJE POR ESPAÑA
  3. Monique Ziere:
    15 juni 2017
    Respect voor je buuf!
    Moest ook grinniken om jouw nog maar 238 km!
    Veel suc6 !!
  4. Guri:
    15 juni 2017
    symone
    Ik ben heel trots op je dat je in die warmte zo veel km
    kan lopen en dan nog 268 km.Petje af hoor.
    liefs guri
  5. Nel:
    15 juni 2017
    Hoi Symone, je gaat echt als een speer, ondanks alle ongemakken die je onderweg tegenkom. Je doet het echt geweldig, ik spreek met collega's over jou, en ben dan super trots dat jij onze vriendin bent. Dikke kus Theo en Nel.